УВОДЗІНЫ

Чалавецтва ў працэсе свайго развіцця імкнулася да таго, каб зрабіць інфармацыю даступнай. Пачынаючы з самых старажытных часоў чалавек хацеў быць у курсе падзей, якія адбываюцца вакол яго, так як гэта ў значнай меры абумоўлівае якасць яго ўласнага жыцця. Гэта і стала прычынай ўзнікнення такой прафесіі, як журналістыка.

Такім чынам, журналістыка з’яўляецца адной з самых старажытных прафесій. З моманту свайго ўзнікнення і да таго этапу, на якім яна знаходзіцца зараз, ею было перажыта немалая колькасць разнастайных трансфармацый і змен. Пастаянна змяняліся не толькі стыль напісання, але таксама формы, у якіх прадстаўлены матэрыял. Напрыклад, сення ўжо не існуе такой прафесіі, як вяшчальнік, а раней яна з’яўлялася неабходнай для таго, каб даць людзям канкрэтную інфармацыю.

Са з’яўленнем друкаванага станка ўзніклі таксама і першыя газеты. Яны, разлічаныя, перш за ўсе на купцоў і гараджан, утрымлівалі звесткі аб гандлевых шляхах, цэнах, ходзе гандлю, руху тавараў, ўнутраным жыцці краін, міждзяржаўных адносінах і іншую інфармацыю, важную для дзелавых людзей таго часу.

ХХ стагоддзе было адзначана паўсюдным распаўсюджваннем тэле- і радыежурналістыкі. Гэта зрабіла інфармацыю больш даступнай для ўспрымання, маляўнічай, цікавай. Акрамя інфармацыйных праграм, сталі выпускацца шматлікія забаўляльныя, аналітычныя, спартыўныя і г.д. Тэлебачанне стала гігантам ў сферы распаўсюджвання інфармацыі. Так працягвалася да наступнага стагоддзя.

РАЗДЗЕЛ 1. ТЭАРЭТЫЧНЫЯ АСПЕКТЫ ДАСЛЕДАВАННЯ ІСНАВАННЯ РУСІЗМАЎ І АМЕРЫКАНІЗМАЎ У МЕЖАХ ЛІТАРАТУРНАЙ НОРМЫ

1.1 Сутнасць і тыпалогія літаратурнай нормы

Норма як сукупнасць стабільных і ўніфікаваных моўных сродкаў і правілаў іх ужывання, свядома фіксаваных і культывірумых грамадствам, з’яўляецца спецыфічнай прыкметай літаратурнай мовы нацыянальнага перыяду. Літаратурнай мовай называецца тая, якая склалася гістарычна; вышэйшая форма нацыянальнай мовы, якая валодае багатым лексічным фондам, ўпарадкаванай граматычнай структурай і развітой сістэмай стыляў.

Спецыфіка літаратурнай мовы складаецца ў тым, што гэта мова з’яўляецца нармаванай як у дачыненні да слоўнікавага складу мовы, так і граматычнага ладу і вымаўлення. Цяжкасці вызначэння паняцця літаратурнай нормы абумоўлены наяўнасцю ў мове, здавалася б, узаемавыключальных прыкмет, г.зн. палажэнняў, якія аднолькава прызнаюцца правільнымі [12, c.214].

РАЗДЗЕЛ 2 ПРАКТЫЧНЫ АНАЛІЗ УЖЫВАННЯ РУСІЗМАЎ І АНГЛААМЕРЫКАНІЗМАЎ У СФЕРЫ ІНТЭРНЭТ МАЎЛЕННЯ

2.1 Роля і месца Інтэрнэта у сістэме мас-медыя

З’яўленне Інтэрнэта ў апошнія гады прывяло да шматлікіх трансфармацый сыстэмы мас-медыя. Найважнейшай тэндэнцыяй развіцця сучаснага інфармацыйнага і камунікацыйнага кационного прастораў стала канвергенцыя. Інтэрнэт значна змяніў усю сістэму СМІ. На базісе найноўшых тэхналогій адбываецца аб’яднанне традыцыйных спосабов перадачы масавай інфармацыі. Ва ўмовах узмацнення жорсткасці канкурэнтнай барацьбы на рынку мас-медыя СМІ маюць патрэбу ў абнаўленні сваіх інфармацыйных стратэгій.

Праблема тыпалагічнага даследавання інтэрнэт-СМІ прыцягвае многіх тэарэтыкаў. Спробы класіфікаваць інтэрнэт-выданні прадпрынялі такія вучоныя, як Я.Н. Засурскі, Е.Л. Вартанава, І.І. Засурскі, Л.А. Коханава, М.М. Лукіна, І.Д. Фамічова і інш. На нашу думку, найбольш удалай выглядае тыпалогія интернэт-СМІ, прапанаваная М.М. Лукіной [13, c.57]. Першая катэгорыя, згодна з распрацаванай канцэпцыі, уключае ў сябе анлайнавыя версіі традыцыйных сродкаў масавай інфармацыі, якія можна падзяліць на дзве групы:

1) эквівалентныя копіі традыцыйных СМІ («клоны»);

2) і мадыфікаваныя анлайн-версіі друкаваных выданняў («гібрыды»).

Да другой катэгорыі адносяцца медыяпраекты, створаныя адмыслова для функцыянавання ў Інтэрнэце (электронныя газеты і інфармацыйныя парталы, блогі). У кожнай з гэтых катэгорый маюцца рэсурсы агульнага і спецыялізаванага характару.

ЗАКЛЮЧЭННЕ

У ходзе правядзення тэарэтычнага даследавання намі было вызначана, што, нягледзячы на адрозненне трактовак вызначэння літаратурнай нормы, можна сказаць, што сутнасць іх аднолькавая. Асаблівая ўвага ў вызначэнні надаецца таму, што літаратурная норма — гэта агульнанароднае ўхваляванае права, гістарычная катэгорыя, якая з’яўляецца ўстойлівай і стабільнай. Разам з тым норма схільная зменам, што выцякае з прыроды мовы як з’явы сацыяльнай, які знаходзіцца ў пастаянным развіцці разам з творцам і носьбітам мовы — грамадствам. У больш шырокай трактоўцы норма трактуецца як неад'емны атрыбут мовы на ўсіх этапах яго развіцця.

Таксама намі была разгледжана класіфікацыя літаратурнай нормы ў сістэме беларускай мовы. У першую чаргу намі было выяўлена, што існуюць нормы як абавязковыя (дырэктыўныя), так і неабавязковыя (варыянтныя). Найбольш цікавымі для нашага даследавання ўяўляе менавіта першая катэгорыя. Таксама намі былі вызначаны тыпы литаратурных нормаў, а таксама парушэнні, якія могуць узнікаць. Мы вызначылі, што літаратурныя норму знаходзяць сваю рэалізацыю на ўсіх узроўнях мовы. Адпаведна, парушэнні таксама могуць назірацца на ўсіх узроўнях мовы.