Белорусский язык

Білінгвізм – з’ява нацыянальнага масштабу, якасныя зрухі ў якой могуць быць выкліканы толькі комплексам як адукацыйных, так і агульнадзяржаўных мерапрыемстваў. На станаўленне і развіццё білінгвальнай дашкольнай адукацыі ў ХХ стагоддзі на Беларусі вызначальны ўплыў аказалі:

1. сацыякультурныя традыцыі развіцця грамадства;

2. дзяржаўная моўная палітыка;

3. палітычнае становішча;

4. кадравае забеспячэнне двухмоўнай адукацыі;

5. метадычнае забеспячэнне педагагічнага працэса (праграмы, падручнікі, дапаможнікі).

Вызначальнай праблемай навучання дзяцей блізкароднаснай мове выступае забеспячэнне іх станоўчай матывацыяй зносін на гэтай мове.

Перадумовай узнікнення ўнутранай актыўнасці дзяцей ад 3 да 4 год можа быць патрэба ў зносінах з беларускамоўным дарослым для выражэння станоўчых эмоцый, для дасягнення сумеснага з ім або беларускамоўным равеснікам выніку ў практычнай або гульнявой дзейнасці.

Фарміраванне моўных абагульненняў – асноўны пранцып навучання дашкольнікаў беларускай мове. Узроставыя магчымасці дашкольнікаў у засваенні моўнага матэрыялу. Роля рускай мовы у асваенні беларускай. Маўленчая устаноўка.

Матывацыя маўленчых дзеянняў дашкольнікаў на беларускай мове. Тры класы матываў паводле П.Я. Гальперына. Гульня як крыніца матыву маўленчай дзейнасці у дашкольнікаў. 

Зносіны – найважнейшы сродак развіцця маўлення. Маўленчыя зносіны ў дашкольным узросце ажыццяўляюцца ў розных відах дзейнасці: у гульні, працы, бытавой, вучэбнай дзейнасці - і выступаюць як адзін з бакоў кожнага віда. Таму вельмі важна ўмець выкарыстоўваць для развіцця беларускага маўлення дзяцей ранняга і дашкольнага ўзросту любую дзейнасць, перш за ўсё вядучую – прадметную і гульнявую адпаведна.