Падрыхтоўка Германіі да вайны з Савецкім Саюзам Реферат

Вайна – грамадска–палітычная з'ява, спецыфічны змест якой – узброеная барацьба груп (дзяржавы, партыі і інш.); працяг палітыкі гвалтам.

Акрамя ўзброенай барацьбы, дзеля дасягнення палітычных мэтаў вайны выкарыстоўваліся таксама эканамічныя, дыпламатычныя, ідэалагічныя і іншыя сродкі і адпаведныя ім формы барацьбы.

Галоўным і вызначальным спосабам вядзення вайны з'яўляюцца ўзброеныя сілы і іншыя ваенізаваныя сілы.

Аналіз міждзяржаўных і сацыяльна–класавых адносін перакананы, што Другая сусветная вайна ўзнікла выпадкова, а не з–за нейкіх непрадбачаных абставін альбо недахопаў асобных дзяржаўных дзеячоў. Яе карані – у глыбокіх супярэчнасцях, якія існавалі паміж вядучымі тады дзяржавамі. Складанае ўзаемадзеянне многіх фактараў – палітычнага, эканамічнага, ідэалагічнага – для вызначэння прычыны і характару вайны [1].

Асноўная віна за пачатак вайны ўскладзена на дзяржавы фашысцкага мілітарысцкага блока (у першую чаргу Германіі і Японіі). Прыход фашызму да ўлады ў Германіі і запуск яе агрэсіўнай праграмы стварылі небяспечную ачаг вайны ў Цэнтральнай Еўропе і прамую пагрозу пачатку Другой сусветнай вайны. Націскі ў сваіх глабальных планах выступаюць насустрач "фарпосту міжнароднага камунізму", гэта значыць супраць СССР, фашызму, прыняволенаму ў паняволенне і іншым краінам, усталяванню сусветнага панавання.

У стане "татальнай вайны" галоўныя суб'екты кідалі ўвесь свой эканамічны, прамысловы і навуковы патэнцыял для ваенных дзеянняў, знішчаючы размежаванне паміж грамадзянскімі і ваеннымі рэсурсамі. Вайна была адзначана масавымі стратамі мірных жыхароў, уключаючы Халакост (у выніку якога загінула каля 11 мільёнаў чалавек) і стратэгічныя бамбаванні прамысловых і населеных пунктаў, што прывяло да ацэнак агульнай колькасці ахвяр з 50 да 80 мільёнаў. Гэта зрабіла Другую сусветную вайну самым смяротным канфліктам у гісторыі чалавецтва [2].

Мэта: вызначыць асаблівасці падрыхтоўкі Германіі да вайны з Савецкім Саюзам.

 

У Берліне пераканаліся, што агульны шлях да сусветнага панавання ляжыць праз агрэсію супраць СССР. Рост ваеннай і эканамічнай магутнасці СССР, узмацненне яго ўплыву ў міжнародных справах, скаванне агрэсіўных намераў Германіі не дазвалялі рызыкаваць уварваннем у Англію. Гітлер і ягоныя паплечнікі былі перакананы, што толькі ліквідаваўшы савецкую краіну, ён атрымае свабоду дзеянняў і пераможна завершыць не толькі барацьбу з Англіяй, але і адкрые шлях для далейшага заваявання свету. Нямецкія палітычныя лідэры ведаюць, што СССР – гэта не Польшча і не Францыя. Таму вядзецца актыўная работа па падрыхтоўцы вайны з Савецкім Саюзам. Асаблівая ўвага была нададзена ўдасканаленню ўзброеных сіл, усталяванню ваеннай вытворчасці, актывізацыі дыпламатычнай дзейнасці, узмацненню індэктарызацыі насельніцтва [3].

Акупацыя Заходняй Еўропы дазволіла Германіі значна ўмацаваць свой ваенны і эканамічны патэнцыял. У яе распараджэнні знаходзілася французская прамысловая магутнасць, якая дзейнічала на акупіраваных тэрыторыях, якія да вайны выплаўлялі 97% жалеза і 94% сталі, 79% вугалю, 100% жалезнай руды. Канцэрн "Г. Герынг" уключае ў сваю сістэму сталёвыя заводы Эльзас–Латарынгія і Люксембург. Захоп Рэчы Паспалітай і, у прыватнасці, прамасловасці Францыі, Бельгіі і Люксембурга павялічыў магутнасць жалезна–металургічнай прамысловасці Рэйха на 13–15 мільёнаў. Тон. Напрыклад, Бельгія ўжо ў 1941 годзе аддала рэйху 2,3 мільёна. Тон сталі. Колькасць замежных рабочых і ваенапалонных у нямецкай прамысловасці перавысіла 1 млн. Чалавек, у параўнанні з 0,5 млн. Восені 1939 г. да пачатку вайны з СССР Германія назапасіла значныя запасы каляровых металаў – медзі, цынк, свінец, алюміній і інш. Вялікае значэнне для падрыхтоўкі вайны супраць СССР мела нафта. Акрамя асабістых нафтавых рэсурсаў Германія выкарыстоўвала нафту Румыніі, Аўстрыі, Венгрыі, Польшчы і Францыі. У краіне павялічылася вытворчасць сінтэтычнага паліва. У 1941 годзе ў Германіі было 8 мільёнаў. Тон нафтапрадуктаў. Акрамя таго, яна захапіла 8,8 мільёна. Тоны паліва ў Францыі, Бельгіі і Галандыі.