Радзімы вялікай няма без малое (У. Мазго) Эссе

2018 год лічыцца годам малой радзімы. Радзіма – гэта краіна, горад, вёска, вуліца, дарога, якая вядзе да ўлюбёнага месца… Разам з гэтым, думкі-ўспаміны – родная хата, бацькі, суседзі, сябры і ўсё тое, што дадзена з першых дзён жыцця чалавеку.

Год малой разімы вельмі важны для нашай сучаснасці, напоўненай мабільнасцю, мітуснёй і ўсімі тымі перашкодамі, якія знішчаюць самыя галоўныя каштоўнасці чалавека. Гэты час дасць мажлівасць кожнаму зразумець для сябе, што значыць малая разіма і дзе знаходзіцца тое месца. Усе мы родам з дзяцінства. Малая радзіма – святое месца. Яно цягне да сябе нябачнай, вельмі моцнай ніткай. 

Для кожнага чалавека значэнне слова Радзімы мае свой сэнс, але гэта нешта сваё таямнічае, асабістае, з якім не хочацца расставацца нават у думках.

Я – толькі маленькая часціца Радзімы. Тут пражывае шмат людзей розных нацыянальнасцяў. Гэтыя людзі гавораць на роднай для мяне мове. Многія пераязджаюць у нашу краіну ў пошуках лепшага жыцця, і знаходзяць яе. Мы па праву лічымся самай гасціннай краінай. Я лічу, што для чалавека няма лепшага месца на свеце, чым тое, у якім ён нарадзіўся.

Радзіма! Так шмат сэнсу закладзена ў гэтым звыклым слове для кожнага. Для мяне Радзіма – гэта не проста краіна, дзе мне давялося з'явіцца на свет. Тут прайшло маё дзяцінства, юнацтва. Тут я пазнаёміўся са сваімі сябрамі, жыве мая сям’я. Мая краіна – сапраўдная скарбніца старажытнай гісторыі, мудрасці і духоўнасці. Беларусь славіцца сваімі прыгожымі азёрамі, лясамі, цікавымі адкрыццямі.