Рэферат па кнізе А.А. Трусава Кароткая гісторыя архітэктуры Беларусі

У пятым раздзеле [1, с. 223–330] аўтар разглядае асноўныя тэндэнцыі грамадскага і рэлігійнага жыцця ў 2 п. XVIII –пач. XX стст., Ацэньвае іх уплыў на змяненне архітэктурнага аблічча беларускіх гарадоў, мястэчак і вёсак. Адзначаецца, што пасля вайны з Напалеонам матэрыяльная культура Беларусі ўвайшла ў рэчышча развіцця культуры Расійскай Імперыі. Былі знішчаны шматлікія гарадскія ўмацаванні і гістарычныя цэнтры гарадоў Брэста і Бабруйска, і на гэтых месцах пабудаваны магутныя крэпасці. У 2 п. XIX ст., Пасля таго, як па тэрыторыі Беларусі была пракладзена чыгунка, узнікаюць новыя гарады. Правядзенне рэформа 1861 г. паспрыяла пашырэнню індустрыяльных формаў архітэктуры – былі пабудаваныя новыя фабрыкі і заводы. Напрыклад, па вытворчасці цэглы, цэменту, шкла.

У гарадах ўвага надавалася грамадскім установам–навучальным установам, музеям і бібліятэкам, тэатрам. Галоўным архітэктурным стылем у разгледжаны перыяд стаў класіцызм. У яго тэндэнцыях перепланировывались горада, дзе абавязкова размяшчаліся палацы губернатара, гасцінай двор, гандлёвыя рады, саборныя плошчы, паркі і скверы, бульвары.