1. Сцэнарый сямейна–бытавога абрада хрэсьбіны
2. Задума сцэнічнага варыянта і яго састауныя часткі
3. Рэжысерская распрацойка абрада
УВОДЗІНЫ
Хрэсьбіны – вельмі важны свята ў жыцці вернікаў людзей. І гэтае свята, у адрозненне ад многіх іншых урачыстасцяў, сапраўды бывае толькі раз у жыцці. А значыць, правесці яго трэба так, каб ён запомніўся і бацькам хрэсніка, і сваякам, і КУМАЎ. Ды і самому хрэсніку, калі ён ужо не дзіця.
Але калі гэта хрэсьбіны нованароджанага, трэба пакінуць яму памяць пра свята: фатаграфіі (для іх можна падрыхтаваць асобны фотаальбом ручной работы), відэа, паштоўкі ад гасцей і хоць бы некаторыя з іх падарункаў. Гэта, вядома, акрамя хрысцільнай кашулі, іконы, крыжыка, ручнікі і іншых прадметаў, неабходных для правядзення абраду хрышчэння.
1. На сцэне інтэр'ер вясковай хаты: стаіць стол, вакол стала лавы, у куце пакоя варта калысцы. На лаўцы сядзіць бабка-старая і вяжа
Дзеянне 1
На сцэну пад калыханку песню з немаўляткам на руках выходзіць Маці Марыя. Яна пампуе немаўля і спявае яму калыханку.
Бабка-старая - ужо 8-ы дзень як на свет Божы наш "першыш" з'явіўся. Пара б ужо Яго царквы прадставіць, ды імем хрысціянскім назваць.
Маці Марыя-вось сёння і ахрысцім нашага "первушу". Даўнютка ўжо як Васіль сышоў за нарачонымі бацькамі ды за бабкай-павітухай Лаўрэнцьеўна. Нешта ўжо балюча доўга іх няма. (глядзіць у акно)
А вось і яны!
Бабка-старая-Добры дзень дарагія госці! Міласці просім!
Госці-Добры дзень гаспадары!
Дзеянне 2
Уваходзяць хросныя, бабка-павітуха і бацька.
Хросная - як сённяшнім денечком
Ярка сонейка па летнім,
Грэе чырвонае па вясновым.
А ў Марыі-то сцастливицы
Сэрца клубышком катаецца,
Усё, што ад радасці свіваецца.
А ва Марыіных ў белых руках
Чырвона золата ці свеціцца,
Срэбра ці рассыпаецца?
Гэта мілае роженое,
Хвалебна дзіцятка сардэчнае.
2. Тэма: абрад Хрэсьбіны
Дзеянне: нараджэнне дзіцяці.
Ідэя: Пара б ужо Яго царквы прадставіць, ды імем хрысціянскім назваць.
3. Ход: Хрэсьбіны
Прыём: праз актывацыю гледача і залучэнне яго ў гульневую сітуацыю.
Пастановачны план:
Пралог: На сцэне інтэр'ер вясковай хаты: стаіць стол, вакол стала лавы, у куце пакоя варта калысцы. На лаўцы сядзіць бабка-старая і вяжа.
1 эпізод: На сцэну пад калыханку песню з немаўляткам на руках выходзіць Маці Марыя. Яна пампуе немаўля і спявае яму калыханку.
2 эпізод: уваходзяць хросныя, бабка-павітуха і бацька.
3 эпізод: бабка-старая ставіць на лаўку таз з вадой. Марыя разгортвае дзіцяці і падае яго Лаўрэнцьеўне.
4 эпізод: З-за кулісаў раздаецца звон званоў. Марыя прыбірае ў доме, накрывае стол.
ЗАКЛЮЧЭННЕ
У спадчыну ад продкаў мы атрымалі духоўнае багацце, якім можам ганарыцца перад цэлым светам, якое, каб захаваць сваю самабытнасць у культурным свеце, павінны зберагчы і перадаць будучым пакаленням. Багацце гэта – народныя святы, абрады, звычаі і, безумоўна, песні. песні праз усё жыццё суправаджалі беларусаў – песняю віталася яго нараджэнне, песняю ўслаўлялася яго жаніцьба, песняю ўшаноўвалася і яго выпраўлене ў дарогу. A хутчэй за ўсё песня вырастала з працы. Галоўным атрыбутам хрэсьбін была “Бабіна каша” – пачастунак. Каша варылася на малацэ, абавязкова салодкая і густая. Па звычаю трэба было разбіць гаршок з кашай. Кум б`е аб падлогу гаршок з кашай, загорнуты ў белы абрус. Кума развязвае вузел і выбірае чаропкі з гаршка. Бабка частуе ўсіх кашай. Хрэсьбіны – свята, які бывае толькі раз у жыцці. А значыць, яго трэба правесці так, каб ён запомніўся і хросным дзіцяці, і яго бацькам, і іншым сваякам.
1. Фядосік А.С. Радзіны: Абрад. песні / рэд. А.С. Фядосік. - Мн: Бел. навука, 1998. - 637 с. - (Бел. нар. творчасць)Дрыбінскі р-н. гл. с. 205, 208, 224, 258, 315, 364, 385-386, 396, 400.
