Белорусская детская литература

Янка Маўр — вядомы беларускі пісьменнік, заснавальнік новых тэм і жанраў у беларускай дзіцячай літаратуры. Ён адкрываў для юных чытачоў 1920—1950-х гадоў свет невядомых краін, адлюстроўваў барацьбу каланіяльных народаў супраць сацыяльнага прыгнёту і сутнасць гэтага прыгнечання (“Сын вады”, апавяданні “Слёзы Тубі”, “Незвычайная прынада”, “Лацароні” і інш.). Таксама паказваў праявы жыцця, захапленні, мары юнакоў,  дзяцей з замежных краін (аповесць “Сын вады”) і з савецкай дзяржавы (аповесці “Палескія рабінзоны”, “ТВТ”, апавяданні “Бярозавы конь”, “ Падарожжа вакол дома”, “На крызе”, “Шапка” і інш.), ствараў фантастычны свет вандровак, тэхнічных планаў і іх здзяйснення (казка “Вандраванне па зорках”, аповесць “Фантамабіль прафесара Цылякоўскага”) і інш. Творы Я. Маўра пра далёкія краіны назаўсёды замацавалі за ім славу выдатнага майстра прыгодніцкага жанру, яго называюць беларускім Жулем Вернам. Літаратурная спадчына гэтага пісьменніка напоўнена пазнавальным зместам, агульначалавечымі ідэямі дабра і справядлівасді. У гэтым заключаецца іх актуальнасць і для нашага часу.

Я. Маўр займаўся зборам дзіцячых успамінаў пра вайну, якія затым увайшлі ў кнігу “Ніколі не забудзем” (1948) — унікальную дакументальную крыніцу, напісаную сэрцамі і памяццю дзяцей, што адчулі на сабе жах, пакуты і страты ў перыяд Вялікай Айчыннай вайны. У яе ўвахордзяць апавяданні “Запіска”, Завошта”, “Дом пры дарозе”  «Шчасце», «Бярозавы конь», «Максiмка».

Аповесць “Чалавек ідзе” (1924 год) - першы значны твор Янкі Маўра. У ім выявілася яго ўменне расказаць пра складанае проста і займальна. У сённяшні час, надзвычай напоўнены разнастайнай інфармацыяй, гіпотэзамі, тэорыямі пра паходжанне чалавека і першыя вопыты яго жыцця, гэты твор не страчвае свайго пазнавальнага значэння для маленькіх чытачоў і гарманічна ўпісваецца ў кантэкст той часткі прыгожага пісьменства і анімацыйнага кіно (напрыклад “Кароль Леў” і “Ледніковы перыяд”), якія распавядаюць пра “шлях з цемры” чалавека.