1. Артур Вольскі для дашкольнікаў. Кароткі аналіз вершаваных кніг. “Дзедаў госць”, “Рагатка”, “Чарнічка”, “Лясныя мастакі”, “Сонца блізка ўжо зусім”, “Ізумрудавы горад, дзе ты?”. Наватарскія пошукі ў галіне жанраў і тэм.
Сваю паэтычную дзейнасць Артур Вольскі пачаў у 1945 годзе: вершы для дарослых і дзяцей, аповесці і апавяданні, п'есы для юнацтва і аперэтачныя лібрэта, мастацкія і дакументальныя кінасцэнарыі, інтэрмедыі для эстрады і цырка, літаратурныя і публіцыстычныя артыкулы. Але найбольш увагі пісьменнік удзяляе юным чытачам. Яго творы памагаюць лепш зразумець дзяцей, глыбей пранікнуць у дзіцячы свет.
Творы Артура Вольскага карыстаюцца шырокай папулярнасцю сярод юных чытачоў. Яго дзіцячыя кнігі ў асноўным адрасаваны дашкольнікам і малодшым школьнікам. Лёгка, весела, вынаходліва піша для дзяцей Артур Вольскі. У творах пісьменніка маленькі чытач знойдзе пэўныя жыццёвыя урокі - урокі чуласці, дабрыні, адкрытасці, дружбы. Урокі любві да роднай зямлі, мовы, да сваёй Бацькаўшчыны.
Вершы Артура Вольскага найперш прывабліваюць сваей натуральнасцю, адсутнасцю штучнасці, выразным імкненнем аўтара размаўляць з малымі на зразумелай імі мове.
Паэзія, драматургія Артура Вольскага - гэта дыялог, размова роўных - пісьменніка і юнага чытача.
Творчасць А. Вольскага для дзяцей пачалася з кнігі «Маленькім сябрам» (1955) і паспяхова працягвалася больш за сорак пяць гадоў. У 1958 годзе Артур Вольскі выдаў зборнік вершаў "Водбліскі далёкіх маякоў" і кніжку вершаў для дзяцей "Дзедаў госць". Толькі ў 1980-1990-я гг. для дзяцей былі напісаны наступныя кнігі: «Сказка с былью пополам» (1980), «Сонца блізка ўжо зусім» (1984), «Дабяруся да нябёс» (1985), «Ад А да Я прафесія мая» (1987), «Снегирьки на Уренгой» (1988), «Хлеб - усяму галава» (1987), «Карусель» (1996), за якую пісьменнік у 1997 г. быў удастоены звання лаўрэата Літаратурнай прэміі імя Янкі Маўра.
У галіне дзіцячай літаратуры для творчасці А. Вольекага характэрна родава-жанравая і тэматычная разнастайнасць. Пісьменнік звяртаўся не толькі да традыцыйных жанраў - верша, апавядання, казкі, - ён з ’яўляецца аўтарам апавядання-эсэ «Хлеб - усяму галава», п’есы-казкі «Чортаў скарб», прысвечанай памяці Уладзіміра Караткевіча. Своеасаблівай кампаноўкай апавяданняў, вершаў, мастацкіх нарысаў, успамінаў і замалёвак пра непаўторную Беларусь вызначаецца кніга А. Вольскага «Ізумрудавы горад, дзе ты?..» (1977).
2. Дзейнасць першых беларускіх паэтаў (П. Багрым, Я. Лучына, А. Гурыновіч і іншыя). Значэнне першых беларускіх чытанняў у развіцці беларускай літаратуры.
На пачатку XIX ст. з’яўленне кожнага твора маладой беларускай літаратуры было сапраўднай грамадскай з’явай. Таму адзіны дайшоўшы да нас твор Паўлюка Багрыма (1812 - каля 1891) вельмі каштоўны ўвогуле для беларускай літаратуры i для дзіцячай у прыватнасці. Верш «Зайграй, зайграй, хлопча малы...» захаваўся дзякуючы публікацыі ў кнізе «Аповесць майго часу» (Лондан, 1854) польскага літаратара I. Яцкоўскага. Па яго ўспамінах, у Багрыма такіх вершаў было шмат, але яны былі адабраныя па цэнзурных меркаваннях.
Сярод іншых беларускіх твораў тых часоў верш «Зайграй, зайграй, хлопча малы...» вылучаецца паэтычнасцю, непасрэднасцю, глыбокім грамадзянскім зместам. Гэта песня-боль, якая вылілася з душы змучанага жыццём чалавека. Чуецца журботная, задуменная мелодыя беларускай народнай песнi, пад акампанемент якой разгортваецца разказ-скарга гаротнага пастушка: «Зайграй, зайграй, хлопча малы, / / I ў скрыпачку, і ў цымбалы, / / А я зайграю у дуду, / / Бо ў Крошыне жыць не буду. / / Бо ў Крошыне пан сярдзіты, / / Бацъка кіямі забіты, / / Маці тужыць, сястра плача». Герой верша шкадуе, што не можа навек застацца малым дзіцем i не бачыць пакут блізкіх. Лірычны герой твора - дзіця, i гэта акалічнасць набліжае яго да маленькіх чытачоў.
Толькі напрыканцы стагоддзя беларускі верш зноў загучаў на роднай зямлі. I гэта быў верш выдатнага паэта-дэмакрата, асветніка Францішка Багушэвіча (1840- 1900). Яго намаганнямі наша слова было пастаўлена ў адзін шэраг з іншымі еўрапейскімі мовамі, было апрацавана і з вялікім майстэрствам выкарыстана ў першых творах новай беларускай літаратуры.
Паэт выразна ўсведамляў неацэннае значэнне мовы для абуджэння нацыянальнай свядомасці, для выхавання будучых пакаленняў, для дзіцячага чытання. Сталася так, што многія творы пісьменніка чытаюць да нашых дзён. Нягледзячы на сацыяльную завостранасць, яркія прыкметы часу напісання, шмат якія творы паэта трывала ўвайшлі ў дзіцячае чытанне: прысвечаны тэме лёсу дзяцей верш «Калыханка», а таксама сацыяльна насычаныя вершы «Мая дудка», «Бог не роўна дзеле», «Чаго бяжыш, мужычок?», «Гора», паэма «Кепска будзе!». У сваiх творах ён расказвае аб пакутах прыгнечанага беларускага сялянства, выказвае пратэст супраць здзеку чалавекам, сцвяржае права беларусаў людзьмi звацца. Традыцыi вуснай народнай творчасцi арганiчна ўвайшлi ў паэтычную спадчыну Ф.Багушэвiча i ў значнай ступенi вызначылi даступнасць яго твораў для дзяцей.
1. Багрым, П. Заиграй, заиграй, хлолча малы... / П. Багрым / / Хрэстаматыя па беларускай дзіцячай літаратуры / уклад. М.Ф. Шаўлоўская. Мінск, 1989. С. 29.
2. Багушэвіч, Ф. Творы / Ф. Багушэвіч. Мінск, 1991. С. 27.
3. Бірукова, Г. I вучаць вершы дабрыні / Г.Бірукова // Сцяг Кастрычніка.-1994.-21верасня.-С.2,4.
4. Вольскі, А. Ізумрудавы горад, дзе ты?.. / Артур Вольскі.- Мн. : Маст. літ.,1977.- 62с.
5. Вольскі А.В. Сонца блізка ўжо зусім: Казкі і вершы: Для сярэдн. шк. узросту /А.В.Вольскі; Маст. В.А. Тарасаў. – Мн.: Юнацтва, 1984. – 191 с.
6. Вольскі Артур Вітальевіч // Пісьменнікі Савецкай Беларусі : кароткі біяграфічны даведнік.-Мн.,1959.-С. 122-123.
7. Вольскі Артур //Пісьменнікі савецкай Беларусі: Кароткі даведнік /склад. А. Гардзіцкі. - Мн.: Маст. літ., 1981. -С.71 -72.
8. Артур Вольскі // Беларускія пісьменнікі (1917-1990) : даведнік.- Мн, 1994.-С. 107-108.
9. Гісторыя беларускай літаратуры: X IX - пачатак X X ст. / пад агул, рэд. М.А. Лазарука, А.А. Семяновіча. Мінск, 1998. С. 148.
10. Гурыновіч, А. Каток / А. Гурыновіч / / Хрэстаматыя па беларускай дзіцячай літаратуры / уклад. М.Ф. Шаўлоўская. Мінск, 1989. С. 40.
11. Гурэвіч, Э.С. Вольскі А.В. //Беларуская дзіцячая літаратура (1917 - 1967). - Мн.: Наука і тэхніка, 1970. -С. 273 - 276, 278, 279,281, 283, 301, 302.
12. Карлюкевіч, А. Дзеля дзіцячай радасці / А.Карлюкевіч // Літаратура і мастацтва.- 1999.-№ 38.- С.7.
